In zijn essay “Taking A Side” onderzoekt filosoof John Shand (15 augustus 2025) de morele noodzaak om partij te kiezen in conflicten. Vaak wordt gezegd: “Soms moet je gewoon een kant kiezen.” Maar waarom? Shand stelt dat het hier niet gaat om een willekeurige keuze, maar om een actieve morele beslissing die voortkomt uit integriteit en eerlijkheid.
Wanneer één partij duidelijk schuld draagt en schade veroorzaakt, is de keuze eenvoudig. Complexer wordt het wanneer beide zijden moreel ambigu lijken. Veel mensen vinden het dan veiliger om neutraal te blijven. Shand wijst erop dat dit vaak wordt gezien als een minder zwaarwegende keuze, omdat niets doen psychologisch minder “schuldig” lijkt dan actief handelen. Toch benadrukt hij dat ook nalaten – een “sin of omission” – even moreel verwijtbaar kan zijn als handelen (“sin of commission”).
Niet kiezen is volgens Shand geen neutrale positie: het is een actieve beslissing om niet te handelen. Daarmee loop je het risico indirect de verkeerde partij te steunen. Als je bijvoorbeeld weigert een kant te kiezen, terwijl er vrijwel zeker een ongelijkheid in moreel recht bestaat, dan werk je door je passiviteit de verkeerde partij in de hand.
Shand maakt duidelijk dat er zelden sprake is van volledige morele gelijkheid tussen twee strijdende partijen. Omdat het zeer onwaarschijnlijk is dat beide kanten even rechtvaardig zijn, betekent afzijdig blijven bijna automatisch dat men de onrechtvaardige kant versterkt. Neutraliteit is dus niet neutraal, maar een stilzwijgende vorm van betrokkenheid.
Zijn centrale stelling luidt dan ook: door geen partij te kiezen, kies je tóch – en vrijwel altijd aan de verkeerde kant.
Het essay is hier te lezen: https://daily-philosophy.com/john-shand-taking-a-side/
