Het artikel biedt een uitgebreid overzicht van de huidige kennis over long COVID, ook wel post-COVID-19-conditie genoemd. Deze aandoening wordt doorgaans gedefinieerd als symptomen die drie maanden of langer aanhouden na een acute SARS-CoV-2-infectie.
Belangrijkste bevindingen:
• Multisysteemimpact: Long COVID kan meerdere orgaansystemen aantasten, wat leidt tot langdurige functionele beperkingen en orgaanschade.
• Epidemiologie: De incidentie varieert afhankelijk van de populatie en vaccinatiestatus. Bijvoorbeeld, bij niet-gevaccineerde gehospitaliseerde patiënten wordt een incidentie van 50–85% gerapporteerd, terwijl dit bij gevaccineerde individuen 8–12% is.
• Symptomen: Veelvoorkomende symptomen zijn onder andere vermoeidheid, cognitieve stoornissen, kortademigheid, en neurologische en psychiatrische complicaties.
• Diagnostische uitdagingen: Er is momenteel geen eenduidige biomarker voor diagnose of monitoring, en definities van long COVID variëren tussen organisaties zoals de WHO en nationale gezondheidsinstanties.
• Behandelingsbenaderingen: Huidige zorg is voornamelijk gericht op symptoombestrijding en ondersteuning. Echter, recente vooruitgangen in klinische fenotypering en moleculaire profilering kunnen leiden tot meer op mechanismen gebaseerde en gepersonaliseerde zorgstrategieën.
• Preventie: Vaccinatie blijkt het risico op het ontwikkelen van long COVID te verminderen. Daarnaast worden antivirale behandelingen zoals nirmatrelvir en molnupiravir onderzocht op hun effectiviteit in het voorkomen van langdurige symptomen.
• Toekomstige richtingen: Het artikel benadrukt de noodzaak voor verdere research, betere organisatie van zorgdiensten, en erkenning van de ervaringen van patiënten bij het vormgeven van effectieve behandelstrategieën.
Voor een gedetailleerde bespreking en toegang tot het volledige artikel, kunt u terecht op de website van The Lancet: https://www.thelancet.com/journals/lancet/article/PIIS0140-6736(24)01136-X/fulltext
